12e dag Vandaag de hele dag op stap geweest naar de Sani pas en Lesotho. Lesotho is een aparte staat in Z.A., is ongeveer even groot als België en bestaat voor het grootste deel uit onbruikbaar berglandschap. Het is dan ook een van de armste landen ter wereld. De Sani pas is van oudsher een handelsroute, waarbij het vervoer per ezel plaatsvond. Ongeveer rond 1960 is deze pas toegankelijk gemaakt voor 4-wheeldrives. De toegangsweg is sinds kort geasfalteerd. De gehele verdere weg is ongeasfalteerd en alleen berijdbaar met 4-wheeldrives die hoog op de wielen staan. Met 4 van deze auto's gingen we op stap, enkele kilometers vanaf de geasfalteerde weg kwamen we bij de grens van Z.A. Paspoorten werden uitgecheckt en we zouden gedurende 9 km in niemandsland rijden. Er zijn plannen geweest om de Sani pas geheel te asfalteren maar dit is geblokkeerd door actiegroepen die deze pas in originele staat willen houden. Na de douane werd de pas steiler en vanaf de laatste 9 haarspeldbochten helemaal steil. Een toerist die gelijk met ons meereed in een 4-wheeldrive zonder hoge wielen, kwam vast te zitten. Het was een avontuurlijke belevenis. Bovenaan de pas moeten we eerst naar het douane kantoor van Lesotho om paspoorten te stempelen. Inmiddels was het gaan regenen, de keiharde wind en de lage temperatuur zorgde voor een onaangenaam verblijf. Gelukkig was daar bovenop een pub, de hoogste van Afrika. We hadden daar een lunch met het bijzondere Lesotho bier. Inmiddels scheen de zon weer en zijn we ongeveer 10 verder getrokken in Lesotho. Na de pas kun je verder rijden over een uitgestrekte hoogvlakte. Op deze hoogte van ongeveer 2700 mtr leven alleen schapen met een schaapherder. Daarnaast nog een aantal zeldzame wilde dieren. Uiteindelijk kwamen we bij een dorpje van de Basoto's met een aantal ronde stenen hutjes en een dak van planten die op deze hoogte groeien. Binnen in zo'n hutje kregen we uitleg hoe de mensen daar overleven, zonder alle gemakken die voor ons gewoon zijn. Ondanks de zonneschijn was het buiten mede door de harde wind bijzonder onaangenaam. Onder de indruk van het armoedige bestaan op deze hoogvlakte gingen we retour, via de grensposten waar we nogmaals een stempel kregen en de steile afdaling tot het beginpunt waar André onze bus chauffeur gereed stond om ons weer naar het hotel te brengen. De natuur onderweg was indrukwekkend mooi.