Inkwenkwezi - East London

13e dag, Eindelijk na 4 dagen hebben we weer wifi. Vandaag een reisdag, vanaf de Drakensbergen naar East London. Afstand ongeveer 500km. Uiteraard stoppen we voor koffie in-uit en lunch. Er zijn ook reisprogramma's die dit deel overslaan en vanaf Swaziland vliegen naar port Elizabeth, wij hebben gekozen voor de reis met de bus omdat we het landschap daartussen niet willen overslaan. Het landschap is zeer gevarieerd, heuvelachtig en met veel dorpjes van de Xosa bevolking. Het weer onderweg was prachtig, na een lange reis kwamen we aan bij een lodge. Deze lodge is eigendom van twee broers, zij organiseren allerlei activiteiten voor toeristen en conferenties. Het landgoed in beheer beslaat een oppervlak van 8 bij 18 km. Zij hebben dit ingericht als wildpark waar zij safari's organiseren. 14e dag De eigenaars hebben een compleet dagprogramma voor ons opgesteld waar een aantal onderdelen naar keuze kunnen worden ingevuld. Uiteraard kiezen wij voor de safari. We hebben al twee safari's gehad en krijgen er geen genoeg van om vanuit zo'n speciale jeep het wild in de natuur te bekijken. Uiteraard is de omvang en beheer in dit relatief kleine park beperkt en wat aangepast. Zo zijn er geen olifanten en de neushoorns lopen rond met afgezaagde hoorn, ter voorkoming van stroperij. Uiteindelijk hebben we de leeuwen gezien. Er zijn 16 leeuwen in dit park, waarvan 8 witte leeuwen. De witte leeuw is erg zeldzaam en was bijna uitgeroeid, de hoofdman van de bevolking beschouwde het als een teken van macht om de huid van de witte leeuw te dragen. De jeep parkeerde op enkele meters van de groep en zo stonden we oog in oog met deze tot de tanden toe bewapende wilde dieren. Ze lagen te luieren en hadden alleen oog voor impala's die in de verte zichtbaar waren. Zolang we blijven zitten en niet buiten de wagen hangen worden we niet als prooi gezien. Naast de leeuwen was er veel wild te zien, o.a. neushoorn, gnoe, zebra's, struisvogels etc. Het volgende programma punt was een excursie naar twee olifanten van ongeveer 12 jaar. Iedere olifant had een eigen gids die altijd bij deze olifant aanwezig is en erg vertrouwd zijn met elkaar. Deze gidsen gaven uitleg en demonstraties over het gedrag en leven van de olifant. Tenslotte mocht iedereen de olifant voeren en aanraken. Na de lunch mochten we in een afgezet gedeelte waar 3 jachtluipaarden leven. De oppasser floot een paar keer en daar kwamen ze op ons af. Deze beesten zijn in hun bezit gekomen toen ze twee dagen oud waren. Ze zijn gewend aan de mens en iedereen kon deze bijna volwassen prachtige dieren strelen. Het is de bedoeling dat deze dieren teruggaan naar de natuurlijke omgeving. Bij een oefening bleek dat zodra hij wordt losgelaten hij op jacht gaat, zijn eerste prooi was een struisvogel. Verder hadden we nog een strandwandeling aan de kust. Op een afstand van ongeveer 500mtr zagen we de fontein van een walvis.

Sani pas - Leshoto

12e dag Vandaag de hele dag op stap geweest naar de Sani pas en Lesotho. Lesotho is een aparte staat in Z.A., is ongeveer even groot als België en bestaat voor het grootste deel uit onbruikbaar berglandschap. Het is dan ook een van de armste landen ter wereld. De Sani pas is van oudsher een handelsroute, waarbij het vervoer per ezel plaatsvond. Ongeveer rond 1960 is deze pas toegankelijk gemaakt voor 4-wheeldrives. De toegangsweg is sinds kort geasfalteerd. De gehele verdere weg is ongeasfalteerd en alleen berijdbaar met 4-wheeldrives die hoog op de wielen staan. Met 4 van deze auto's gingen we op stap, enkele kilometers vanaf de geasfalteerde weg kwamen we bij de grens van Z.A. Paspoorten werden uitgecheckt en we zouden gedurende 9 km in niemandsland rijden. Er zijn plannen geweest om de Sani pas geheel te asfalteren maar dit is geblokkeerd door actiegroepen die deze pas in originele staat willen houden. Na de douane werd de pas steiler en vanaf de laatste 9 haarspeldbochten helemaal steil. Een toerist die gelijk met ons meereed in een 4-wheeldrive zonder hoge wielen, kwam vast te zitten. Het was een avontuurlijke belevenis. Bovenaan de pas moeten we eerst naar het douane kantoor van Lesotho om paspoorten te stempelen. Inmiddels was het gaan regenen, de keiharde wind en de lage temperatuur zorgde voor een onaangenaam verblijf. Gelukkig was daar bovenop een pub, de hoogste van Afrika. We hadden daar een lunch met het bijzondere Lesotho bier. Inmiddels scheen de zon weer en zijn we ongeveer 10 verder getrokken in Lesotho. Na de pas kun je verder rijden over een uitgestrekte hoogvlakte. Op deze hoogte van ongeveer 2700 mtr leven alleen schapen met een schaapherder. Daarnaast nog een aantal zeldzame wilde dieren. Uiteindelijk kwamen we bij een dorpje van de Basoto's met een aantal ronde stenen hutjes en een dak van planten die op deze hoogte groeien. Binnen in zo'n hutje kregen we uitleg hoe de mensen daar overleven, zonder alle gemakken die voor ons gewoon zijn. Ondanks de zonneschijn was het buiten mede door de harde wind bijzonder onaangenaam. Onder de indruk van het armoedige bestaan op deze hoogvlakte gingen we retour, via de grensposten waar we nogmaals een stempel kregen en de steile afdaling tot het beginpunt waar André onze bus chauffeur gereed stond om ons weer naar het hotel te brengen. De natuur onderweg was indrukwekkend mooi.

Reis naar Drakensbergen

10e dag, Vandaag vertrekken we richting Drakensbergen. Omdat de afstand nogal groot is doen we dit in twee etappes. De eerste etappe gaat tot aan Durban. Het reizen in de bus is best comfortabel, een hoge bus met alle gemakken voorzien. Liz zorgt ervoor dat we op tijd stoppen voor; "koffie in" en "koffie uit". Onderweg worden we regelmatig bijgepraat over de omgeving, gebruiken, taal etc. Durban is een van de grootste havensteden van Z.A. Liz adviseerde ons het hotel niet te verlaten in het donker, niet goed voor de veiligheid. We arriveerden om 1.00 hr en hadden ruim voldoende tijd voor de lunch en verkenning van de omgeving bij de zee. ( Indische oceaan) Het hotel was prima, uitzicht over zee vanaf de 8e etage, met druk scheepvaart verkeer. 11e dag, Gisteren op het eind van de dag begon het te regenen en nu terwijl ik dit schrijf om 5.00hr regent het nog steeds. We zitten nu na een tocht van ongeveer 400 km middenin de zuidelijke Drakensbergen. We zitten behoorlijk hoog, ik schat 1200 mtr ( weet ik niet zeker) behoorlijk koud met regen. Hopelijk wordt het morgen beter, we gaan naar Lesotho via de Sani pas met 4-wheeldrives. We zitten in een prachtig resort met de elektrische kachel aan.

Hluhluwe Umfolozipark

9e dag Vanmorgen vroeg op (4.45 bij de receptie voor ontbijt bakje) om naar het Hluhluwe Umfolozipark te gaan, waar we na zo'n drie kwartier arriveren. De groep verdeelt zich over drie gereed staande 4-wheeldrives, ieder goed voor 10 personen. Het is hier niet zo koud als in het Kruger park. Dit park is veel kleiner dan Kruger, maar na afloop kunnen we zeggen dat dit park zeker niet minder mooi is. De hoeveelheid wild wat we zien is buitengewoon; kudde's olifanten, impala's, giraffen, Kaapse buffels, zebra's, een aantal neushoorns, bavianen en ook nog jachtluipaarden. Na een vrij lange route gingen we via een andere weg terug. Plotseling stond er een grote kolos van een olifant op onze route. De ervaren gids weet precies het gedrag en hij vertelde dat het een agressief mannetje was. Na een tijdje wachten op eerbiedige afstand, kwam hij langzaam lopend en zwaaiend met de oren op ons af. De gids reed achteruit en keerde om op een punt waar dat kon. De olifant bleef doorlopen en de gids had eigenlijk geen zin om het hele stuk terug te rijden. Wij zaten achterin en naar onze smaak kwam de kolos veel te dicht bij. Het was een spannend moment, de olifant was niet van plan ons door te laten en kwam recht op ons af tot op enkele meters. Uiteindelijk gaf de chauffeur gas tot onze grote opluchting. Hij moest nu de hele route weer terugrijden. Bij dit verhaal heb ik niet alle emoties weergegeven. De lunch was in het dorpje St. Lucia aan de kust met veel visrestaurants, dat was dus smullen. Na de lunch hadden we een boottocht op het meer van St.Lucia. Dit is een uitgestrekt meer met veel nijlpaarden en krokodillen. De kapitein van de boot stuurde vlak langs de kudde's nijlpaarden, zodat we deze beesten van dichtbij en veilig in hun natuurlijke omgeving konden zien. Ook de krokodil liet zich zien zowel aan de kant als in het water. Het diner op de lodge was weer uitstekend, braaischotel met kip, rundvlees en impala worstjes.

Zoeloedorp

8e dag, Gisteravond was er een zwaar onweer, tijdens het diner viel de spanning uit. Het noodaggregaat kon de voeding niet gelijk overnemen. Met verlichting van mobiles konden we nog een beetje doorgaan met eten. Na verloop van tijd werden er kaarsjes en olie lampen aangevoerd. Met enkele onderbrekingen kon de noodvoeding na een half uur de voeding weer overnemen. De wifi was ook uitgevallen en was vanmorgen nog niet aanwezig. Vanmorgen is het nog zwaar bewolkt. Liz verteld ons in de bus over het grote cultuurverschil hier met onze westerse cultuur. In de eerste plaats is daar de instelling van tijdsbesef, wat vandaag niet kan gebeurd morgen misschien. Het leidt er wel toe dat ziektes aan hart en bloedvaten op het platteland niet voorkomen. Daarnaast is het zo dat de man zich weinig of niet bemoeit met de opvoeding van kinderen, zijn grootste zorg is het verwekken van en de vrouwen zorgen o.a. voor de opvoeding. Bij de grens met Swaziland - Zuidafrika-kwazoeloeNatal hadden we weer hetzelfde ritueel in omgekeerde volgorde als bij binnenkomst. Vanaf de grenspost Swaziland hadden we weer een wandeling door niemandsland naar de zuidafrikaanse grenspost. Na enige tijd kwamen we bij een authentiek zoeloedorp. Een orgineel uitgedoste zoeloeman stond ons op te wachten en begon ons toe te spreken in de zoeloetaal. Later kwam daar een zoeloegids bij die ons duidelijk maakte wat de eerste man te zeggen had. Het waren eenvoudige welkomst begrippen. Na het toelatingsritueel mochten we binnen en via een bospad kwamen we bij het authentieke zoeloedorp met de hutten opgebouwd uit een geraamte van takken bedekt met riet. We kregen een rondleiding en uitleg over het leven en verhoudingen man-vrouw, hoe speren werden gemaakt, gebruiksvoorwerpen etc. Na de rondleiding kwam er een optreden van een zang en dansgroep vrouwen en mannen geheel in zoeloestijl gekleed. Deze keer gingen we niet naar een hotel, ze noemen dit een lodge. Waar het onderscheid precies ligt is me niet duidelijk. In ieder geval de lodge ligt ongeveer 4km over onverharde weg midden in de natuur. De accommodatie is wat sober maar de ligging maakt veel goed. Ook het eten is bijzonder goed. Geen wifi, dus volgende keer het verslag van een aantal dagen gelijk.

Swaziland 2e dag

7e dag, Vandaag naar het Mlilwane park geweest. Dit park is ongeveer 4500ha groot en het wild is ongevaarlijk, behalve de nijlkrokodil en het nijlpaard. Maar die blijven overdag in het water. Tijdens de wandeling hebben we een aantal dieren gezien zoals; wrattenzwijn, impala's, zebra's, gnoe en springbok. De wandeling onder leiding van de gids geeft je vooral een gevoel dat je in de Afrikaanse natuur bent ( temperatuur ong. 30gr). Na de wandeling kregen we midden in het park een heerlijke lunch. Lasagne met rauwkost. We hadden een prachtig uitzicht over een meer,waarin krokodillen zaten,maar die hebben zich niet laten zien. Wel was er een enorme boom,die boven het water hing met zwartwitte ibissen. Na het park en lunch werden we gebracht naar een kaarsenmaker, een zeer toeristisch punt met allemaal kraampjes,waar de lokale bevolking de bekende souvenirs probeerden te verkopen. Houten beesten,kleedjes,sieraden,enzovoort. Veel kijken en niet kopen,althans niet voor ons. Tenslotte lag een bezoek aan het graf van de vorige koning in de route terug naar het hotel. Dit was de koning met de 70 vrouwen en 210 kinderen. Het terrein om dit graf is met een hoge omheining van prikkeldraad etc afgebakend en er is 24/7 hr bewaking. Het was daar verboden uit te stappen en te fotograferen. De huidige koning heeft 14 vrouwen, leeft in weelde en de bevolking in armoede. We zullen maar niet teveel stilstaan bij deze tegenstelling. Het hotel is sober ingericht voor onze begrippen, maar fantastisch gelegen en heeft een fraaie bouwvorm. We hebben vanuit onze kamer een prachtig uitzicht over een vallei die enkele honderden meters afloopt. Morgen vertrekken we naar het zoeloe gebied.

Swaziland 1e dag

6e dag, Swaziland. Vandaag reed de comfortabele bus door uitgestrekte vruchtbare vlaktes. Suikerriet, vruchtbomen en nog veel meer soorten die ik niet herkende. Al snel na het vertrek bleek dat de airco niet werkte, na enige tijd kwam er een opgeroepen technicus aan en constateerde dat de compressor defect was. Vanavond komt er iemand uit Johannesburg om te repareren. Onze gids is fantastisch, beter kun je niet wensen. Bij de grens was het even in de rij wachten voor een stempel, na de grens kom je dan in een strook niemandsland. In deze strook kregen we een voorstelling van een traditionele zang/dansgroep. Bij deze groep hadden we ook een lunch. Na de lunch gingen we lopend de grens over naar Swaziland waar we weer een paspoort stempel kregen. Swaziland is een bijzonder mooi land, de bevolking heeft het niet breed maar dit valt niet op als je erdoorheen rijdt. We zijn op nog twee interessante plaatsen gestopt. Nu zitten we in een prima hotel in Manzini. De maaltijd was uitstekend, we zaten aan tafel bij een man die kok geweest is in een groot ziekenhuis. Hij is nu gepensioneerd en draait z'n hand niet om voor het klaarmaken van een uitstekende maaltijd. Ook hij was erg te spreken over de kwaliteit van het eten. Morgen gaan we wandelen in een wildpark onder leiding van een paar gidsen. Er zullen vast geen grote roofdieren zitten lijkt mij.

Panoramaroute

5e dag, 14 oktober Helaas kan ik geen foto's uploaden, eerst dacht ik dat het aan mijzelf lag maar het blijkt de trage wifi te zijn. Ik kan ook de krant niet downloaden, zelfs een eenvoudige website verloopt traag. Hopelijk in volgende hotels beter. We zitten nog steeds in hetzelfde hotel in het plaatsje Hazyview vlakbij het Kruger park. Vandaag hadden we de panorama route op het menu. We gingen eerst naar de bovenkant van een canyon, de op 2 na grootste van de wereld. Helaas was het bovenop bewolkt en vochtig, dus het uitzicht was beperkt tot 20 mtr. Daarna gingen we naar de potholes beneden aan de canyon. Dit zijn cilindervormige uithollingen in de rotsen die ontstaan zijn waar 2 rivieren samenkomen. De Treur en de Blyde rivier. Hier konden we wandelen over bruggetjes en paadjes met schitterend weer en de meest exotische rotspartijen en canyon wanden. Na een stukje rijden kwamen we bij een uitzichtpunt genaamd " Gods window". Dit gaf uitzicht vanaf 1700mtr over een vruchtbare vlakte zover als je kon kijken. Daarna gingen we lunchen in het plaatsje Graskop. Het restaurant stond in de belangstelling van de toeristen industrie; er stond nog een bus met een Duits en een ander Nederlands gezelschap. De specialiteit was pannenkoek, ik had er een met bobotie (lamsgehakt met kaas), Coby had er een met biltong (gedroogd rundvlees). Na de lunch gingen we verder naar een gouddelversdorp, dat gesticht was in 1865 nadat er goud was ontdekt. Tot 1972 is er nog goud gedolven. Nu is het een toeristische attractie alles is in stijl herbouwd. Het plaatsje heet Pelgrimsrust. Op het kerkhofje bleek dat het voor de bewoners een heel zwaar leven is geweest. De gemiddelde leeftijd was ongeveer 35 jaar. Morgen verhuizen we naar Swaziland.